Kunststoffen reageren alle verschillend bij een brand. Het gedrag van een materiaal bij brand is van belang in verband met de ontsnappingstijd en het beperken van de brandschade.
Brandgedrag
PVC is moeilijk brandbaar als gevolg van de aanwezigheid van het element chloor in PVC. Raakt PVC toch in brand dan dooft de vlam meestal nadat de ontstekingsbron is weggenomen. De warmte die vrijkomt bij verbranding van PVC is minder dan die van hout of andere kunststoffen. De hoeveelheid warmte die vrijkomt bepaalt de hevigheid van de brand en de snelheid waarmee die zich verspreidt. Het gebruik van PVC vermindert dus de kans op brand en de verspreiding daarvan. Deze combinatie van eigenschappen maakt PVC zeer geschikt als brandwerend materiaal in de bouw.
Toxische gassen
De belangrijkste producten die bij verbranding van PVC vrijkomen zijn CO, CO2, HCl en water. Chloorgas en vinylchloride monomeer worden niet gevormd. CO (koolmonoxide) komt vrij bij elke ongecontroleerde brand. Het is een reukloos en zeer giftig gas dat algemeen als belangrijkste doodsoorzaak wordt beschouwd bij een brand. HCl is ook een giftig gas maar heeft een scherpe geur die de slijmvliezen reeds irriteert bij heel lage concentraties. Deze scherpe geur fungeert als alarmering bij brand. Net zoals bij verbranding van hout, papier en andere materialen die chloor bevatten kunnen bij ongecontroleerde verbranding van PVC dioxines gevormd worden.